Het verhaal van de Franse toiletten.
De Franse toiletten en dan met name de vorm, hygiene of het gebrek eraan is altijd een veelbesproken onderwerp op onze Franse autovakanties. Je zou denken dat het woord ? toilet? van het Franse woord ?toilette? iets moois zou hebben, woorden uit het Frans hebben altijd iets elegants, toch?
Nou door onze jarenlange reistochten in Frankrijk is er weinig elegants te ontdekken aan dit Franse toiletten verhaal.
Jaren geleden begon onze ervaring toen de kinderen nog klein waren en met ons geduldig achterin de auto meegingen op vakantie. Op een van deze reizen maakten we een stop-over met ons gezin in het wonderschone Parijs. We sliepen in een sfeervol hotel in Montparnasse en hadden een heerlijke tijd in Parijs tot??.onze dochter naar het toilet moest.
Wat gebeurde er toen precies, we zaten tegenover het hotel te eten in een gezellig Frans beetje smoezelig maar gezellig cafe om een sandwich te eten. Nadat ik alles had besteld ben ik even naar het toilet gegaan, je moet toch zo nu en dan je behoefte doen dus zo gezegd zo gedaan. Na terugkomst aan ons super kleine marmeren bistro tafeltje vroeg mijn dochter waar het toilet was en ik vertelde waar het toilet zich bevond.
Onze dappere dochter van 8 ging richting de aangegeven plek maar kwam na enige minuten terug met de opmerking dat er geen toilet was te vinden. Ik nog een keer uitleggen waar en achter welke deur het toilet zou zitten en zij ging weer, nu met iets meer snelheid aangezien de nood ook iets hoger was. Wederom kwam ze terug dat er echt geeeeeen toilet was en dat ik maar mee moest om te laten zien waar het precies was. Hoe groot kan een piepklein caf? zijn dacht ik nog.
Aangekomen in de hoek bij het toilet deed ik de deur open en liet mijn dochter naar binnengaan om te laten zien dat daar het toilet was, althans ik was vergeten te vertellen dat het alleen een gat in de grond was en niet een toilet zoals we uit Nederland kennen. Zou dat het misverstand zijn;)
Mijn dochter stond erbij, keek erna en was niet blij met de gedachte dat ze hangend en bungelend haar behoefte moest doen in een Frans gat, nog even en ze viel er zelf in.
Maar in de Franse geschiedenis was het normaal om in een gat je behoefte te doen, de edelen hadden wellicht een gat boven een sloot of slotgracht maar de meeste mensen, het gewone volk ging achter een boom zitten of in een steeg of op de mesthoop, allemaal zonder pot en zonder bril.
De Fransen hebben ons die hurkhouding gaandeweg op hun campings, restaurants en benzinepompen opgedrongen, omdat die brilloze wc het meest hygi?nisch zou zijn. Men beweerde dat de wc-bril de grootste bron van bacteri?n zou zijn en hierdoor zou men in Frankrijk tot op de dag van vandaag in veel openbare ruimten de bril van de pot verbannen. Vreemd dat in geen enkel ander Europees land dit volgt, vreemd volkje die Fransen.
Nou heeft een bril ook zijn nadelen, inderdaad is het niet altijd schoon en valt deze vaak van de pot omdat deze door het vele plasgeweld gesneuveld is. En aangezien mannen nog steeds Neanderthalers zijn in het richten van hun plas is het ook niet vreemd dat de bril wellicht een bron van vele bacteri?n is.
Modern Frankrijk
Tegenwoordig zie je in Parijs futuristische ogende toilethokjes die als openbaar toilet gebruikt kunnen worden na inworp van een muntstuk. Na elke toiletbeurt moet je maken dat je een droog plekje hebt want er spoelt een ware stortbui door het hokje voor het schoonmaken. De bekende bril zit muurvast aan de pot dus die valt er niet meer van af. Tja wellicht beter dan vroeger die vooruitgang maar zo?n gat was toch ook wel echt Frans of niet?
